2 Comments

Vaak mediteer ik / doe ik een minfullness oefening door te focussen op iets bijv. ademhaling. De aanwezigheid van gedachten noteren zonder er in mee te gaan, resulteert ooit ongewild toch in een waardering goed of fout.

Deze oefening lijkt in tegenspraak door gedachten ook als zintuig te betitelen en gewoon te accepteren wat er is. En terwijl ik dit schrijf besef ik dat het juist aangeeft hoe je alles wat is, kan benaderen. Zoals u zegt sacraal. Iets wat we snel verliezen in onze drang naar beoordelen...goed of fout. Ik ervaar deze oefening als heel bevrijdend. En ik wilde u vragen. Of z'on benadering kan bestaan naast de andere meditatie technieken...maar alles accepteren wat nu is, geeft een bevrijdend gevoel en zekere rust. Dat is wat ik met mindfullness/meditatie ook nastreef. Alhoewel ik dit bijna niet durf te zeggen, want wellicht is het streven ernaar belemmerend en wellicht bereik ik dit effect 'rust' juist door het streven ernaar te stoppen. Wellicht heeft u nog een advies/inzicht voor mij?

Expand full comment